محافظه‌‌کاری و ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری

این مقاله رابطه بین محافظه‌‌کاری و ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری را در بازه زمانی سال‌‌های 1384 تا 1389 مورد بررسی قرار می‌‌دهد. در این مقاله برای اندازه‌‌گیری محافظه‌‌کاری از مدل بیور و رایان (2000) استفاده شده است. همچنین از دو رویکرد ایستون و هریس (1991) برای اندازه‌‌گیری ارتباط با بازده و فرانسیس و شیپر (1999) برای اندازه‌‌گیری ارتباط ارزشی استفاده شده است. برای بررسی رابطه بین محافظه‌‌کاری و ارتباط اطلاعات حسابداری (قیمت و بازده)، 822 مشاهده در چهار گروه با توجه به سطح محافظه‌‌کاری آنها (بالا و پایین) و همچنین روند محافظه‌‌کاری (افزایشی و غیرافزایشی) تقسیم‌‌بندی شده‌‌اند. برای آزمون معناداری میانگین‌‌های گروه‌‌ها از آزمون استقلال زوجی میانگین‌‌ها استفاده شده است. یافته های این مقاله نشان می‌‌دهد علیرغم افزایش میزان محافظه‌‌کاری در سال‌‌های اخیر، نمی‌‌توان محافظه‌‌کاری را مرتبط با ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری دانست. در مورد آزمون فرضیه اول، هرچند که معیار ارتباط ارزشی قیمت و بازده در شرکت‌‌های دارای سطح محافظه‌‌کاری بالا بیشتر از شرکت‌‌های دارای سطح محافظه‌‌کاری پایین است، اما تفاوت این دو بیانگر تفاوتی معنادار نمی‌‌باشد. بنابراین، نمی‌‌توان محافظه‌‌کاری را مرتبط با ارتباط ارزشی دانست. این نتیجه در مورد فرضیه دوم نیز صادق می‌‌باشد.